Ons Recht - LBC-NVK - juni 1989

Werknemers in ziekenhuizen en opvoedingsinstellingen
zetten historische stap

De voorbije maanden heeft dit blad -en niet alleen dit! - uitvoerig bericht over de problematische werksituatie van de werknemers uit de ziekenhuizen en de opvoedingsinstellingen. Akties en stakingen waren het jongste jaar dé wapens in deze syndikale strijd. Het uitgangspunt was, dat welzijn voor mensen niet kan gebouwd worden op onwelzijn van werknemers. Dit onwelzijn is gestoeld op slechte weddeschalen en de veel te grote arbeidsbelasting. Veel te weinig volk om kwalitatief goede zorg te kunnen verlenen aan de patiënten, gehandikapten, jongeren.

De akties en stakingen zijn op dit moment afgerond, omdat er op een demokratische manier (die trouwens altijd eigen is aan de LBC) door militanten voorstellen tot verbetering van de betalings- en arbeids­voorwaarden als voorlopig voldoende bestempeld werden.

De resultaten in de ziekenhuissektor zien eruit als volgt. Er komt 2% loonsverhoging op 1/9/89. Naar alle waarschijnlijkheid komt daar nog eens 2% of 3% in 1990 bij, indien de openbare diensten dit voor het overheidspersoneel ook krijgen. Ook is er 50% toeslag voor zon- en feestdagen en onderbroken dienst. Vanaf nu is er een programmatie in drie fasen. De overeenkomst voorziet voorts 35% toeslag voor nachtdienst op 1/7/89, een premie van 6.000 fr. voor alle personeelsleden en 1.100 nieuwe banen om de arbeidsbelasting het hoofd te bieden. Er is 239 miljoen voorzien ofwel voor bijkomende tewerkstelling, ofwel voor een bijkomende premie. En er worden werkgroepen opgericht voor de kwaliteitsaspekten en voor de problematiek van verpleegkundigen en verzorgenden en voor het maatschappelijk probleem en voor de verdere programmatie van de onregelmatige prestaties met inbegrip van de zaterdag.

OPVOEDERS

De resultaten in de opvoedingsinstellingen voor '89-91 zien er als volgt uit. Het financieel luik voorziet een koopkrachtverhoging van 3% voor de lage weddeschalen onder de 52.000 fr. bruto, verhogingen van de toeslagen (b.v. 100% zondag, 50% feest­dag, 20% nachtwerk), verhoging van een bijzondere premie met 1.000 fr. per maand, 2% loonsverhoging op 1/9/1989, 3% loonsverhoging op 1/12/1991. Voor opvoeders klasse 1 - hoofdopvoeders is er een kwalifikatiepremie van 10.000 fr. in '90 (mei '90) en 5.000 fr. in '91 (mei '91). Dit financieel luik betekent een gemiddelde koopkrachtver­hoging van 13,9% voor de jaren '89, 90 en 91.

In het tewerkstellingsluik krijgen de bestaande instellingen op 1/10/89 een bijkomende tewerkstelling van 554 tewerkstellingsplaatsen, op 1/10/90 250 bijkomende tewerkstellingsplaatsen en vanaf nu 157 tewerkstellingsplaatsen. Dat maakt een totaal van 961 tewerkstellingsplaatsen. Voor de nieuwe instellingen zijn 650 tewerkstellingsplaatsen voorzien volgens de bestaande normen integraal in te vullen. Kortom, een totale te­werkstellingstoename van 1.611 tewerkstellingsplaatsen. Tenslotte is er een kwaliteitsluik. Er wordt een werkgroep opgericht met besluitvormingsbevoegdheid over de toewijzing van de tewerkstelling in de bestaande instellingen (ons standpunt: 1/3 van deze tewerkstelling moet naar de jeugdbescherming) en verdere uitwerking van nieuwe normen voor alle instellingsnormen.

Een andere werkgroep heeft besluitvormende bevoegdheid om tegen december 1989 een nieuwe globale struktuur van alle weddeschaien uit te

....

januari '90.

Een volgende werkgroep zal vanaf juni '89 tot februari '90 de welzijnskonferentie (april '90) voorbereiden in al zijn aspekten. Inbreng van de basiswerkers is via de vakbonden gegarandeerd. En ten slotte werd het engagement aangegaan om de basiswerkers via de vakbonden te betrekken in de strukturele beslissings- en adviesorganen van de opvoedingsinstellingssektoren.

TEGENZIN

Dit lijken grootse verwezenlijkingen, maar deze sektoren zijn er sinds '74 niet meer op vooruitgegaan inzake koopkracht en hebben het steeds met minder werknemers moeten stellen. De maatschappelijke achterstand van de werknemers is de voorbije jaren zienderogen toegenomen. De vernedering en het onrecht dat aan de werkers is aangedaan, heeft diep in het vlees gekerfd. Het is dan ook node en met pijn in het hart dat de voorstellen aanvaard werden. De houding van de politieke klasse stond in schril kontrast met de sympatie en ondersteuning van de ganse bevolking t.a.v. de akties en stakingen. De opvoeders, de verpleegkundigen, de werknemers-tout-court in deze sektoren voerden in de ogen van de Vlaamse burgers een rechtvaardige strijd. Het maatschappelijk en syndikaal verzet werd  ondersteund  door

.....

TV) wordt opgedrongen. Engelse en Amerikaanse mistoestanden moeten vermeden worden. Dus ook hun ekonomische modellen! Dat is het, waar de strijd om gaat. En daarvoor zijn de politici verantwoordelijk. Daarom zal de LBC hen blijven voor hun verantwoordelijkheid plaatsen.

VOORBEELD

De vakbondsmilitanten hebben na een uitvoerige evaluatie beslist, om de ontstane basisbeweging verder kracht te geven door binnen de LBC-strukturen zoveel mogelijk personeelsleden aan bod te laten komen. Open werkgroepen rond de problematiek van de verpleegkundigen, rond de psychiatrie, rond de personeelsnormen in de opvoedingsinstellingen, rond het globale welzijnsbeleid, rond de nieuwe weddeschaalstruktuur zullen toegankelijk zijn voor alle leden. Een werkgroep zal zich bezig houden

...

king zullen opgenomen worden.

Immers, de voorbije periode werd voor het eerst ervaring opgedaan in aktievormen die niet voor mogelijk gehouden werden in deze sektoren. Aangezien de erkenning en de waardering voor het personeel lang niet ten volle gerealiseerd is, zullen uit deze ervaringen de juiste lessen moeten getrokken worden om de syndikale strijd verder te zetten.

En dit is het wat ons verschillend maakt van de andere Europese landen. Daar is het welzijnsverzet buiten de syndikale strukturen op gang gekomen. Wij stellen nu vast dat deze groepen niet goed weten op welke wijze verder te gaan. Zij hopen dat hun vakbonden eenzelfde houding zouden aannemen als de LBC in Vlaanderen.

De sterkte van de LBC is, dat basisbeweging en syndikale beweging één zijn, een ideaal voor elke ontvoogdingsstrijd en tevens met een perspektief voor de toekomst. Ook de uitdaging t.a.v. aanpassing van de syndikale strukturen zal zeer groot zijn. Maar door nu verder te werken, staat de LBC op elk moment klaar om de achterban te volgen en wordt 1990 voorbereid om de volgende stap in het dossier van de welzijns- en gezondheidssektor te zetten.

J.W.