|
Toespraak van PvdA-voorzitter Ludo
Martens op het 1 Meifeest 1994
Inhoud
Rusland, de catastrofe
Het rijk van de maffia
Derde Wereld: autostrade naar de volkerenmoord
Het wapen van de schuld
Het tweede wapen: de uitverkoop van de grondstoffen
Het wapen van het protectionisme
Het wapen van de uitbuiting van de arbeid
Het wapen van de privatisering
Het wapen van de liberalisering van de invoer
Het wapen van het technologische monopolie
Democratie? Of dictatuur van het kapitaal?
De enige linkse partij versterken
Verkiezingen: welgekomen
Voor een groot, tot de nok gevuld
auditorium gaf Ludo Martens een overzicht van de situatie in de
ex-socialistische landen, in de Derde Wereld en in de imperialistische
landen. Hij besloot dat het kapitalisme leidt naar over-uitbuiting,
werkloosheid, fysische vernietiging, racisme, fascisme en oorlog. De
komende verkiezingen vormen een uitstekende gelegenheid om de werkers
ervan te overtuigen dat het kapitalisme onze toekomst vernietigt en dat
men zich moet engageren in de enige partij die de vlag van de
antikapitalistische strijd hoog durft hijsen.
Rusland, de catastrofe
Er zijn mensen die ons antikapitalistisch
programma te radicaal vinden, niet realistisch genoeg. Je zou hen kunnen
antwoorden: 'Vindt u soms dat het kapitalisme realistisch en gematigd is?'
Vier jaar geleden herhaalde de bourgeoisie dagelijks dat ze alleen maar
een beetje meer 'democratie' en 'vrijheid' naar de Sovjet-Unie wilde
brengen. Het lot van de Sovjetarbeiders was te hard, ze hadden
verschrikkelijk te lijden onder de stagnatie. De economie nam maar met één
procent toe.
En nu? Het kapitalisme is sinds drie jaar volledig hersteld in de
Sovjet-Unie. Is dit kapitalisme realistisch en gematigd? De werkers in de
Sovjet-Unie maken een hallucinante catastrofe mee.
Eind 1993 was de industriële productie in vergelijking met 1990 met iets
meer dan 40% gedaald. De productie van tractoren, zuivelproducten en
schoenen daalde met 50%. En dan durft men ons zeggen dat het kapitalisme
het enige systeem is dat werkt!
Volgens Jeffrey Sachs is de export gedaald van 236 miljard dollar in 1985
naar 35 miljard dollar in 1992. Een daling met meer dan 85%. Het grootste
deel van de uitvoer gebeurt trouwens via illegale netwerken van de
Russische maffia.
Het Westen houdt Rusland volledig in haar greep via de schuldenlast. In
het begin van de Gorbatsjov-periode bedroegen de schulden slechts 30
miljard dollar, vandaag 87 miljard. Tegelijk organiseerde de maffia een
kapitaalvlucht naar de Westerse banken die geschat wordt op 30 miljard
dollar!
Het kapitalisme ruïneerde een geïndustrialiseerd socialistisch land en
bracht het terug tot een Derde Wereldniveau.
De inflatie bedroeg over twee jaar 3.500%. Van de ene dag op de andere
verloor de gewone arbeider al zijn spaargeld. Dit is zonder meer
banditisme, gangsterisme, ten overstaan van 270 miljoen eerlijke
arbeiders. Aan onze ouders zegde men nog: als de communisten komen, dan
pakken ze je huis af, je meubels en al je geld. En ook je vrouw. Maar wat
gebeurt, nu in de Sovjet-Unie het socialisme werd omvergeworpen? Een
misdadige klasse van nieuwe kapitalisten overvalt alle arbeiders en
gepensioneerden en berooft hen van al hun spaargeld!
Het aantal werklozen wordt nu geschat op 20 miljoen. Dat is 20% van de
actieve bevolking. Deze mensen ontvangen niet eens een uitkering!
85% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Erger nog: 30 à 35%
bereikt het fysische overlevingspeil niet eens. Er zijn dus 100 miljoen
mensen van wie de overleving niet verzekerd is!
Tientallen jaren lang voerde het imperialisme campagnes om in de
Sovjet-Unie een 'democratie voor iedereen' in te voeren, een burgerlijke
democratie. De sociaal-democratie en de trotskisten beweerden dat in dat
geval de Sovjet-Unie een 'socialisme met een menselijk gelaat' zou
verwezenlijken! Vandaag biedt Rusland een volledige democratie voor de
Westerse multinationals, voor de maffia en voor de misdadigers die de
staatsbedrijven hebben in beslag genomen. Maar de democratie werd volledig
vernietigd voor de gepensioneerden die van hun spaargeld werden beroofd,
voor de werklozen zonder inkomen, voor de 100 miljoen mensen die in
uiterste armoede leven.
In 1987 waren er 5.600.000 geboorten in de Sovjet-Unie. In 1992 waren er
officieel 8 miljoen abortussen. Daarbovenop wordt het aantal
niet-aangegeven abortussen geschat op 12 miljoen. 20 miljoen in totaal.
Miljoenen vrouwen die een kind willen, kunnen het dat niet omdat ze er de
middelen niet toe hebben. In jaar 1992 weigerden 34.000 moeders hun baby
mee te nemen toen ze het moederhuis verlieten. 154.000 Russische kinderen
werden achtergelaten en leven nu onder de blote hemel. 12 à 15% van de
kinderen lijdt aan chronische ziektes op het ogenblik dat ze de lagere
school beginnen. Tuberculose is terug opgedoken. In Rusland zijn duizenden
armen verplicht lichaamsorganen te verkopen, hun nieren bijvoorbeeld, om
te kunnen overleven.
De Socialistische Partij en de trotskisten kwamen in het geweer voor 'de
mensenrechten' van reactionairen zoals Sacharov en Solsjenitsin. En hoe is
het nu gesteld met de mensenrechten van de miljoenen kinderen met
chronische ziektes, van de miljoenen vrouwen die geen andere uitweg zien
dan abortus, van de miljoenen armen die hun organen verkopen? Wie de
'mensenrechten' van de uitbuiters, de maffiosi, de fascisten en
anticommunisten verdedigt, ontkent de mensenrechten van de arbeiders.
Het rijk van de maffia
Het ministerie van Binnenlandse Zaken van
Rusland schat het aantal maffia-organisaties over het hele land op 3.000.
In Sint-Petersburg zegt een hoge inspecteur dat 70% van de politie corrupt
is en banden onderhoudt met de maffia. Ongeveer 40.000 Russische
ondernemingen, waaronder ook staatsondernemingen, worden door de maffia
gecontroleerd. De drugstrafiek is momenteel de meest winstgevende illegale
handel. Al meer dan 40 miljoen mensen gebruiken drugs. Tijdens de eerste
zes maanden van 1993 werden er 14.800 moorden gepleegd.
Het kapitalisme heeft zich dus gevestigd in een uitbarsting van bloedige
en onverbiddelijke criminaliteit. Deze criminaliteit veegde alle wetten,
alle regels, alle morele normen van de socialistische maatschappij van de
tafel.
In Rusland is het kapitalisme het werk van een klasse van misdadigers van
gemeen recht. De Russische maffia is de grootste ter wereld geworden en
smelt nu samen met de nieuwe generatie van zakenlui. Het plunderen van
banken, het misdadig overnemen van ondernemingen, restaurants, hotels, de
diefstal van grondstoffen, de handel in drugs en wapens: dat is de basis
van de 'vrije onderneming' en de 'vrije markt'.
De contrarevolutie van Gorbatsjov en Jeltsin leidde 300 miljoen
Sovjetburgers naar een hallucinante catastrofe, naar een economische,
sociale en morele crisis zonder weerga. Deze crisis is een stuk erger dan
die van de Weimar-republiek waaruit het fascistische beest is opgestaan.
Het nieuwe maffiakapitalisme van Rusland zal nooit stabiliteit kennen. Het
is misdadig en avontuurlijk. Van Duitsland tot Japan creëert het een zone
van instabiliteit. Heel Europa zal er door in brand gestoken worden. Vroeg
of laat zal de rivaliteit tussen de imperialistische grootmachten in hun
strijd voor de wereldoverheersing uitmonden in een oorlog in Europa, een
oorlog die in Joegoslavië al begonnen is. De hallucinante ramp die over
het Sovjetvolk gekomen is, moet iedereen ervan overtuigen dat het
kapitalisme een misdadig, barbaars en onmenselijk systeem is. Het lijdt
niet de minste twijfel: in de toekomst zullen de bolsjewieken de
Sovjetmassa's ooit naar een tweede Oktoberrevolutie leiden!
Derde Wereld: autostrade naar de
volkerenmoord
Men zegt ons dat kapitalisme het enige
economische systeem is dat werkt. Het kapitalisme is het systeem waaronder
drie miljard mensen in de Derde Wereld leven. Om te zien of het werkt,
volstaat het een beetje aan sociaal toerisme te doen in Brazilië, India of
Nigeria. Dan zal je zien of het werkt. En ja, het werkt, bijna evengoed
als de gaskamers van Auschwitz!
Als kapitalisme is een internationaal systeem. Het accumuleert van
buitenissige rijkdommen aan de ene kant en onmenselijke ellende aan de
andere kant. In 1991 realiseerden de imperialistische landen, met 20% van
de wereldbevolking, 82% van de investeringen in de wereld. De Derde
Wereld, met 80% van de bevolking, stond in voor slechts 18% van de
investeringen. De relatieve achterstand van de Derde Wereld wordt almaar
groter.
Onze bourgeoisie maakt reclame voor de vrije markt en de 'democratisering'
van de Derde Wereld. Democratisering? In werkelijkheid zien we dat de
imperialistische dictatuur gebruik maakt van zeven wapens om drie miljard
mensen te verpletteren. De vrije markt is een autostrade richting
volkerenmoord.
Het wapen van de schuld
In het verleden hebben reusachtige, zeer
dure en slecht uitgedachte projecten de multinationals veel geld
opgebracht. Ze waren tegelijkertijd een bron van verrijking voor de
plaatselijke bourgeoisie. Tussen 1970 en 1992 steeg de schuld van 86
miljard dollar naar 1.534 miljard dollar. Tussen 1982 en 1990 hebben de
Derde Wereldlanden nochtans 1.345 miljard dollar terugbetaald aan leningen
en intresten. Tijdens dezelfde periode van 1982 tot 1990 leverde de
imperialistische wereld voor 927 miljard dollar goederen aan de
ontwikkelingslanden. Deze som omvat officiële hulp, giften, kredieten,
leningen, investeringen en aalmoezen. Tussen 1982 en 1990 kende de Derde
Wereld dus een aderlating van 418 miljard dollar. De Derde Wereld heeft de
imperialistische landen 'hulp' gegeven die zes keer groter is dan het
Marshall-plan. De uitgehongerden voeden de dikke buiken.
Dat is de eerste autostrade naar een geplande volkerenmoord.
Het tweede wapen: de uitverkoop van de
grondstoffen
We kunnen de waarde per uitgevoerde
eenheid van de Derde Wereld vergelijken met de waarde van onze uitvoer per
eenheid. De olie niet meegerekend, hebben de grondstoffen van de Derde
Wereld 50% van hun waarde verloren. De ambachtelijke producten die in de
Derde Wereld gemaakt worden, hebben 18% van hun waarde verloren.
Vertrekkende van een index van 100 punten in 1980 is de ruwe olie tien
jaar later nog maar 48,5 punten waard, terwijl de industriële producten
van de imperialistische landen gestegen zijn tot 136,8 punten. Voor de
olieproducerende landen van de Derde Wereld is dit een dramatische daling.
Het imperialisme behaalde deze overwinning met de hulp van haar agenten
Saoedi-Arabië, Koeweit en de Arabische Emiraten. Deze landen hebben een
bevolking van 10 miljoen. Dat is 3% van de totale bevolking van 300
miljoen van de landen van de OPEC. Zij nemen echter 38% van de productie
voor hun rekening. Het zijn deze landen die de prijzen breken. Tijdens de
laatste jaren was er één groot gevecht om deze evolutie naar de ondergang
van de Derde Wereld te keren. We spreken hier over de poging van Irak om
een gebied te heroveren dat het al 5.000 jaar toebehoort en dat de
Engelsen Koeweit genoemd hebben. Als Irak de Koeweitse olie zou
controleren, dan zou het in staat zijn de invloed van Saoedi-Arabië binnen
de OPEC te breken. Dat zou de olieproducerende landen in staat gesteld
hebben een eerlijke olieprijs te eisen.
De vrije val van de prijzen van de grondstoffen is de tweede autostrade
richting volkerenmoord.
Het wapen van het protectionisme
Terwijl het imperialisme al het mogelijke
doet om haar producten in de Derde Wereld in te voeren, vindt het allerlei
nieuwe protectionistische maatregelen uit voor goederen afkomstig uit Azië
en Latijns-Amerika.
De fameuse 'sociale clausules' zijn niets anders dan demagogie om het
protectionisme dat de Derde Wereld ieder jaar 500 miljard dollar kost te
rechtvaardigen. Als de Derde Wereldlanden werkelijk konden genieten van
die fameuze 'vrije handel', dan zou hun inkomen jaarlijks met 500 miljard
dollar toenemen, een som die tien maal groter is dan de totale
buitenlandse hulp.
Het protectionisme probeert de sociale ramp in het Westen uit te stellen
door de al verschrikkelijke catastrofe voor drie miljard mensen in de
Derde Wereld nog te verergeren.
Het wapen van de uitbuiting van de
arbeid
De multinationals zijn geïnteresseerd in
enkele eilandjes binnen de oceaan die de Derde Wereld is. Zij investeren
op plaatsen waar ze een goede infrastructuur vinden, waar goedgeschoolde
en goedkope arbeidskrachten aanwezig zijn en waar een efficiënte
politiecontrole bestaat. Sinds 1986 investeren de multinationals jaarlijks
tussen 26 en 40 miljard dollar in een twaalftal landen zoals Zuid-Korea,
Brazilië en Mexico.
De lonen bedragen er slechts 5 à 10% van de onze. De multinationals duwen
er de uitbuiting van de arbeid tot een maximumpeil, zonder echter veel
jobs te scheppen. Om een besef te hebben van de misdaden waartoe onze
kapitalisten in die landen in staat zijn, moeten de Belgische
syndicalisten in contact treden met hun collega's in Marokko, Turkije,
Brazilië.
Het wapen van de privatisering
Een daadwerkelijke en evenwichtige
economische ontwikkeling van de Derde Wereldlanden is enkel mogelijk via
een nationale, globale planning. Door de genationaliseerde sectoren van de
economie te ontmantelen, nemen de multinationals de beste stukken voor
zich en zaaien ze vernieling in de andere sectoren. De multinationals
plannen met wiskundige precisie de uitbuiting van tienduizenden arbeiders
in hun internationale ondernemingen terwijl ze tegelijk chaos en anarchie
brengen over hele landen. Ze berekenen op wetenschappelijke wijze de
uitbuiting binnen hun bedrijven, maar plannen op hetzelfde ogenblik de
uitmoording van de volkeren van Azië, Latijns-Amerika en Afrika. De opgang
van de contrarevolutie kan afgelezen worden uit het stijgend aantal
privatiseringen in de Derde Wereld: 155 in de periode 1990-1992.
Het wapen van de liberalisering van de
invoer
De Uruguay-ronde van de GATT was een
gevecht met getrokken messen tussen Japan, het Duitse Europa en de
Verenigde Staten. De Derde Wereldlanden mochten mee aan tafel toen de
groten al hadden beslist.
De technologische ontwikkeling maakt het mogelijk heel de wereldbevolking
te voeden. Maar de politiek van de multinationals is erop gericht de
plaatselijke boeren kapot te maken om hun eigen verkoop en winsten
maximaal op te drijven. Tijdens de droogte in de Sahel in 1984 werd
Europees rundvlees ginds de helft goedkoper verkocht dan de normale
plaatselijke prijzen. Dat heeft bijgedragen tot de vernietiging van de
landelijke nomaden-ekonomie, die vandaag bijna helemaal verdwenen is.
Sindsdien is de invoer van Europees rundvlees in West-Afrika met zeven
vermenigvuldigd!
De ultra-gemechaniseerde en fors gesubsidieerde Westerse landbouw zal zijn
offensief nog opdrijven en zijn producten aan dumpingprijzen verkopen. De
liberalisering zal moordend zijn voor de Indische boeren en het leven van
800 miljoen Indiërs in gevaar brengen. Indië wordt daarenboven bedreigd
door een desindustrialisering. Zijn grote bouwbedrijven, elektrische
centrales, petroleumbedrijven, farmaceutische industrie dreigen door de
multinationals te worden vernietigd. De huidige liberalisering van de
handel is een ware aanslag op het leven van honderden miljoenen mensen in
de Derde Wereld.
Het wapen van het technologische
monopolie
Met de GATT-akkoorden bemoeilijkt het
imperialisme de toegang tot de technologische en wetenschappelijke
vooruitgang. Het imperialisme monopoliseert de wetenschappelijke en
technologische ontdekkingen en is nu vast van plan 'verbeterde' planten en
dieren te privatiseren en er een patent op te nemen! De Amerikaanse
multinational Cargill kan voortaan de zadenmarkt in Indië binnendringen.
Ze kan 'intellectueel eigendomsrecht' laten gelden op variëteiten van
planten en de boeren verplichten zaden aan tiendubbele prijzen te kopen.
Om te kunnen overleven, hebben miljarden mensen in de Derde Wereld betere
voeding en medicamenten nodig. De multinationals stellen dure brevetten in
op hun farmaceutische producten en voedingsmiddelen om de laatste frank te
zuigen uit de verworpenen der aarde.
Die zeven wapens worden door de Westerse burgerij tegen vier miljard
mensen van de Derde Wereld gebruikt om een uitweg te vinden uit de
algemene crisis. Die wapens vernietigen de zelfstandige industriële basis
van de landen van de Derde Wereld die bedreigd worden met economische
herkolonisering. Het resultaat is een geprogrammeerde volkerenmoord.
De jaren 80 hebben een fabelachtige technologische vooruitgang gebracht,
maar in Afrika een daling van het bruto nationaal product veroorzaakt met
20% per persoon. Als de koopkracht van een minimumloon in 1980 100 punten
bedroeg, dan is dat vandaag gedaald tot 62 punten in Brazilië, tot 43
punten in Mexico, tot 17 punten in Peru. Vandaag heeft één miljard mensen
minder dan één dollar per dag. 500 miljoen mensen leven in uiterste
armoede.
De ontwikkelde landen tellen 1.200 miljoen inwoners, de
ontwikkelingslanden 4.000 miljoen. Binnen 30 jaar, in 2025, zullen er in
de ontwikkelde landen 150 miljoen mensen meer zijn maar in de Derde Wereld
zullen er 3 miljard meer zijn.
Om te ontkomen aan de volkerenmoord die het imperialistische systeem
organiseert, om het misdadige, barbaarse en onmenselijke kapitalisme te
overleven, hebben de 7 miljard mensen van de Derde Wereld slechts één
uitweg: die van de volksrevolutie tegen het imperialisme, voor de
onafhankelijkheid, de volksdemocratie en het socialisme.
Democratie? Of dictatuur van het
kapitaal?
Er zijn 37.000 multinationals in de
wereld, meer dan 90% in de ontwikkelde landen. Ze bezitten één derde van
de productiemiddelen van de privé-sector in de wereld.
General Motors stelt 750.000 arbeiders te werk en heeft een omzet van 120
miljard dollar per jaar.
De verkoop van GM en Shell samen is gelijk aan het bruto nationaal product
van Mexico, een van de 'rijkste' landen van de Derde Wereld.
IBM alleen heeft een omzet van 69 miljard dollar. Dat is meer dan heel de
uitvoer van ambachtelijke producten van Latijns-Amerika, Afrika en Indië
samen.
Tanzania heeft een bruto binnenlands product van 2,1 miljard dollar, te
verdelen over 25 miljoen mensen. Dat is evenveel als de winsten die
Coca-Cola of Toyota in één jaar binnenrijven.
De multinationals zetten tientallen miljoenen arbeiders aan het werk, ze
plannen de geringste van hun handelingen, al hun bewegingen, om toch maar
geen minuut te verliezen. Net zoals ze de verovering van de markten in de
Derde Wereld plannen, waarmee ze de plaatselijke productie onverbiddelijk
vernietigen. Het kapitalisme voert campagne tegen de economische planning
in functie van de noden van de massa's maar zelf plant het met een
duivelse strengheid de uitbuiting van de arbeiders hier en de vernietiging
en de dood in de landen van de Derde Wereld.
De golf van anticommunisme die de wereld overspoelt, heeft ook als doel de
macht van de multinationals te versterken. In de Europese Unie zal de
komende vijf jaar voor 5.400 miljard Belgische frank geprivatiseerd
worden. De burgerlijke staat ontdoet zich gedeeltelijk van zijn
economische interventiemiddelen. Dit is het einde van de mythe van de
'economische democratie' die zou volgen op de zogenaamde 'politieke
democratie', een mythe die door de 'linkervleugel' van de socialistische
partij werd vooropgesteld sinds 1960. Meer dan dertig jaar demagogie loopt
nu uit op massale privatiseringen, op de openlijke dictatuur van de
multinationals over alle aspecten van het economische en sociaal leven.
Wat is het doel van elke multinational? Het doel is nooit werk te
verschaffen of tegemoet te komen aan de noden van de bevolking. Een
kapitalist gooit zich in de productie om winsten te maken en nieuw
kapitaal te akkumuleren. Hij moet akkumuleren, krachtiger machines kopen
om de concurrentie te verslaan. Om te overleven, moeten de kapitalisten
dat deel van hun inkomsten dat bedoeld is om te investeren, vergroten. Het
deel dat voorzien is voor massa-konsumptie vermindert relatief. De
verhoogde akkumulatie leidt ook tot een massaler productie en tot
crisissen van overproductie. Het privé-bezit van de productiemiddelen
maakt dat de fabrieken noodzakelijkerwijs draaien in functie van de winst
en van de akkumulatie van het kapitaal. De multinationals produceren niet
in functie van de noden van de massa's maar alleen in functie van de noden
van die mensen die kunnen betalen, in functie van wat winst oplevert. Het
grootkapitaal is nu internationaal, het gaat op zoek naar maximale winst
in de verst afgelegen hoeken van de aarde. Om dat doel te bereiken,
vernietigt het de gezondheid van diegenen die het onderdrukt en zaait het
dood en vernieling onder honderden miljoenen werklozen en boeren. Op het
toppunt van haar ontwikkeling is het wereldkapitalisme een systeem van
volkerenmoord geworden van planetaire omvang.
In onze zogenaamde Westerse democratieën heerst de dictatuur van het
kapitaal. Het kapitaal heeft alle vrijheid, onder andere die om zich
vrijuit te bewegen over heel de wereld, op zoek naar goedkope
arbeidskrachten. Met de ontwikkeling van de telecommunicatie en het
transport, is de wereld voorgoed een dorp geworden.
De loonkost in Oost-Europa, Turkije, Marokko bedraagt 10% van die in
België. Wie het kapitalistisch systeem aanvaardt, wie de logica van de
competitiviteit aanvaardt, die moet aanvaarden dat de patroons hun
fabrieken overplaatsen op zoek naar de laagste lonen.
De dictatuur van het kapitaal, dat is ook de vrijheid om te investeren in
nieuwe technologie waardoor de winst nog groter wordt maar de
tewerkstelling wordt vernietigd. De nieuwe technologische revolutie maakt
het mogelijk reusachtige hoeveelheden goederen te produceren met een
uiterst beperkt aantal arbeiders. Op tien jaar tijd hebben de 500
belangrijkste multinationals vier miljoen arbeiders afgedankt!
In Europa zal de herstructurering van 17 industriële sectoren leiden tot
een bijkomend verlies van 12,5% van de tewerkstelling tegen het eind van
dit decennium.
Werkloosheid, armoede, extra-uitbuiting, lichamelijke vernietiging
Het wereldkapitalisme brengt onherroepelijk de plaag van de werkloosheid
met zich mee. Er zijn nu 36 miljoen werklozen in de Westerse ontwikkelde
landen, een cijfer dat je kan vergelijken met dat van de crisis in
1929-1932. Al twintig jaar lang gaat het aantal werklozen in tijden van
economische heropleving niet meer beduidend omlaag.
Het kapitalisme betekent niet alleen werkloosheid maar ook armoede,
extra-uitbuiting en lichamelijke vernietiging.
In de jaren '70 leefde één Amerikaan op zeven onder de armoedegrens. In de
loop van de jaren '80 was één op zes arm. In 1990 was dat één op vijf. In
2000 zal naar schatting één op vier armoede kennen. Gevolg van die
armoede: 13% van de jonge Amerikanen van 17 jaar kan niet lezen of
schrijven, optellen of aftrekken.
De overuitbuiting veroorzaakt ziekten en veralgemeende
stressverschijnselen. In Groot-Brittannië kost stress 10% van het bruto
nationaal product. In de Verenigde Staten kost stress de industrie zo'n
200 miljard dollar per jaar - tien keer meer dan de stakingen. In de VS
veroorzaken arbeidsongevallen jaarlijks de dood van 14.000 mensen en
arbeidsongeschiktheid van 2,2 miljoen anderen.
Het kapitalisme is een misdadig sociaal systeem dat de werklozen en de
armen tot wanhoop drijft en hen fysiek vernietigt door de verspreiding van
drugs.
De werelddrughandel bedraagt tussen de 150 en de 300 miljard dollar.
Nauwelijks één miljard daarvan gaat naar de honderdduizenden telers. De
grote misdaadorganisaties rijven jaarlijks meer dan 50 miljard dollar
binnen. De laatste vijftien jaar hebben zij naar schatting zo'n 1.000
miljard dollar geakkumuleerd. Dergelijke sommen, zo zei een Franse
senator, "leiden tot een onvermijdelijke verstrengeling tussen de maffia,
de economische en de politieke kringen." Om de potentiële revolutionaire
kracht van de jeugd te vernietigen, organiseren en vergemakkelijken de
rijken, de politie en de maffia de drugshandel, die honderdduizenden
mensen moreel en fysiek de vernieling indrijft.
Werkloosheid, armoede, extra-uitbuiting en lichamelijke vernietiging: dat
zijn de gevolgen van de oorlog van het kapitaal tegen de arbeid.
Maar de kapitalisten voeren ook meedogenloze oorlogen tegen elkaar.
De wereldmarkt is te beperkt om de honger te stillen van de drie wolven:
de VS, Duitsland en Japan.
Tussen 1950 en 1990 steeg het aandeel van Japan in wat jaarlijks op
wereldvlak geproduceerd wordt van 5 naar 16%. Deze groei van Japan is een
gevolg van zijn uitvoer. Maar zijn grote afhankelijkheid van de
buitenlandse markt vormt meteen zijn zwakheid.
In 1992 had Japan een handelsoverschot van 130 miljard dollar. De VS
hebben Japan virtueel de oorlog verklaard en willen hun producten op de
Japanse markt doen binnendringen. De repliek liet niet op zich wachten:
het Japans imperialisme verminderde haar handelsoverschot door in het
buitenland te investeren aan een ritme van 40 miljard dollar per jaar. Zo
voert Japan oorlog tegen de automobielsector door fabrieken in te planten
in Europa en in de VS.
Dank zij die handelsoverschotten, kan Japan 30% meer investeren dan de VS,
hoewel het Japans bruto nationaal product veel kleiner is. Door meer te
akkumuleren, beschikt Japan over nieuwe wapens in de concurrentieoorlog.
West-Duitsland is nu al goed voor één derde van heel de industriële
productie van de Europese Unie. Het heeft zich in een reusachtig programma
van wederopbouw van Oost-Duitsland gestort, dat tussen de 600 en de 1.000
dollar kost. Oost-Duitsland zal weldra over de modernste industrie van
Europa beschikken, een belangrijke troef voor de verovering van
buitenlandse markten.
Duitsland wil de Europese Unie openstellen voor een reeks landen waar zijn
economische invloed al overwegend is. Dat geldt voor Zweden, Finland,
Oostenrijk, Polen, Tsjecho-Slowakije en Hongarije. In dit bredere Europa
zal de overheersende economische positie van Duitsland nog sterker worden.
Het Duitse leger is al begonnen met de Belgische, Nederlandse, Spaanse en
Franse legers onder zijn controle te plaatsen. Dat is de weg naar de
Europese verdediging waar Hitler van droomde. Duitsland heeft de oorlog in
Joegoslavië uitgelokt, onder meer om zijn project van een Europees leger
vooruit te brengen.
De VS zijn de enige militaire supermacht. Maar om hun oorlog tegen Irak te
voeren, moesten ze geld gaan bedelen bij Japan en Duitsland. De
Amerikaanse economie gaat onophoudelijk achteruit ten overstaan van de
twee concurrenten. Ze was goed voor 75% van het wereldproduct in 1945,
maar vandaag nog slechts voor 23%. De Amerikaanse staat verdrinkt in de
schulden. Elk jaar is er een tekort van meer dan 300 miljard dollar. De
nationale schuld bedraagt al meer dan 3.500 miljard dollar.
In de jaren '80 bedroeg het tekort in de buitenlandse handel 97 miljard
dollar per jaar. De VS hebben leningen moeten aangaan om hun invoer te
betalen. Zo hebben ze een buitenlandse schuld opgestapeld van 1.000
miljard dollar.
De drie economische supermachten vechten om dezelfde markten. Ze vechten
onderling een verbeten strijd uit om dezelfde kapitalen aan te trekken.
Elk zet al zijn krachten in om dezelfde technologie van de toekomst te
beheersen. Ze rivaliseren om de controle over de olieproducerende landen
en over de landen die beschikken over strategische grondstoffen.
Kapitalisme, betekent oorlog.
Het is geen toeval dat de Nieuwe Wereldorde begonnen is met een barbaarse
oorlog, die tegen Irak. Nu de Derde Wereld een kruitvat is geworden, maken
de imperialistische mogendheden zich op om overal tussenbeide te komen
waar hun strategische belangen in het gedrang zijn. Ze kunnen ook oorlogen
uitlokken om de hand te leggen op de grondstoffen die gecontroleerd worden
door een concurrent. En als de veralgemeende crisis van het
imperialistische systeem nog erger wordt, zullen zich tegengestelde
blokken vormen om een nieuwe verdeling van de markten op te leggen, door
een algemene oorlog. De oorlog in Joegoslavië werd uitgelokt door het
Duitse imperialisme en wordt in gang gehouden door de VS en Duitsland om
de wapenwedloop van beiden te rechtvaardigen. Het sovjetcommunisme, dat
zogezegd de oorzaak was van onze 'defensie'-inspanningen, is weggeveegd,
maar er trad geen beduidende beperking op van de Westerse bewapening. In
1993 tekenden de VS wapencontracten met het buitenland voor meer dan 34
miljard dollar, een bedrag zonder voorgaande.
In 1992 gaven de VS 315,8 miljard dollar uit voor hun leger.
De propaganda voor 'humanitaire militaire interventies' toont dat het
imperialisme oorlog nodig heeft om te kunnen overleven. De arbeiders die
niet in zinloze oorlogen willen omkomen, moeten zich verzetten tegen het
imperialisme en tegen het kapitalisme.
Wie de vrede wil verdedigen, de democratie, de tewerkstelling, het
welzijn, de gezondheid en het leven van de arbeiders, die moet openlijk
durven zeggen dat hij tegen het kapitalisme is, dat hij voorstander is van
de socialistische revolutie, die moet durven zeggen dat hij communist is.
De enige linkse partij versterken
In de vroegere socialistische landen, in
de Derde Wereld, in onze industriële landen, overal toont het kapitalisme
zijn crimineel en onmenselijk karakter. Een systeem dat drijft op
winsthonger van weinigen, kan onmogelijk de problemen oplossen van een
wereld die straks 8,5 miljard mensen telt. Ook bij ons beginnen de mensen
dat op een vage manier aan te voelen, hun vertrouwen in de traditionele
burgerlijke partijen wankelt. Er is ontreddering en die kan worden
uitgebuit door gewetenloze nazi's. Maar die ontreddering kan ook het begin
zijn van het besef dat het kapitalisme geen andere toekomst biedt dan
werkloosheid, misdaad, racisme, fascisme en oorlog. Maar dat besef kunnen
wij alleen doorbreken wanneer wij het aandurven de rode vlag, met hamer en
sikkel, te hijsen, wanneer wij het aandurven naar de werkers toe te gaan
en te zeggen: wij zijn de Partij van de Arbeid, wij zijn de enige linkse
partij in België, kom er bij! Wij zijn de enige linkse partij die
verklaart dat het kapitalisme een crimineel, barbaars en onmenselijk
systeem is, wij zijn de enige linkse partij die vecht om dit systeem op te
doeken, wij zijn de enige linkse partij die zegt dat het communisme de
toekomst van de mensheid is, en wij zijn de enige linkse partij die altijd
op het strijdfront aanwezig is met concrete eisen om de rijken te doen
betalen!
'De enige linkse? Maar allez, ge moet niet overdrijven, er is toch nog de
SP.' Tja... Was het een linkse partij die met het globaal plan honderd
miljard heeft gestolen van de werkers? Waren het linkse bommen die in Irak
150.000 mensen deden creperen? De kinderen in Irak en in Cuba, kennen zij
honger omwille van een links embargo? De contrarevolutie rond Gorbatsjov
en Jeltsin ondersteunen, noem je dat links?
'Ja, ge hebt misschien gelijk, maar ge moet proberen de echte linksen in
de SP te versterken.' Wel, in 1911 schreef de uiterst linkse SP'er Henri
De Man een marxistisch manifest. Waar was hij dertig jaar later? Juist,
bij de nazi's. In 1927 was Paul-Henri Spaak een trotskist op de
linkerflank van de SP. Waar was hij dertig jaar later? Juist, bij de NATO
en de CIA. In 1961 was André Cools een gauchist die bijna uit de PS werd
gesloten. Waar was hij dertig jaar later? Juist, in zijn graf. Maar
daarvoor had hij vele vuile watertjes doorzwommen. In 1981 was Frank
Vandenbroucke een veelbelovende trotskist. Waar zal hij dertig jaar later
zijn? Wel, het antwoord krijg je op het 1 Meifeest van de PVDA in 2011.
Wees allen present! Maar intussen heeft Frank al een globaal plan, een
oorlog tegen Irak en enkele 'humanitaire' interventies in Afrika op zijn
kerfstok. Dat belooft voor 2011.
Neen, tegen uitbuiting en werkloosheid, tegen fascisme en oorlog moeten
wij alle werkers die genoeg hebben van dit kapitalisme oproepen om de
enige linkse partij, de Partij van de Arbeid, te versterken. Wij hebben
meer zelfvertrouwen nodig. Toen de anticommunistische propaganda op volle
toeren draaide, met Tienanmen en Timisoara, waren er kameraden die zich
laf gedroegen en capituleerden. We kunnen dat nu keren.
Verkiezingen: welgekomen
De vragen die nu voor de arbeiders
rijzen, zijn fundamentele vragen: kapitalisme of antikapitalisme,
klassenstrijd of capitulatie, fascisme of communisme. We moeten er fier op
zijn dat wij, als enige linkse partij, klare en radicale antwoorden hebben
op de vragen van de mensen.
Iedereen wordt vandaag de dag gedwongen fundamentele vragen te stellen en
wij moeten met iedereen de politieke discussie durven aangaan over de
partij en het communisme. Er zijn kameraden die zeer goed in de concrete
dagelijkse strijd werken,... als om te doen vergeven dat zij communist
zijn. In de huidige wereld waar weer fascisme en oorlog dreigen, is
communist zijn geen handicap, geen besmettelijke ziekte, het communisme is
het enige positieve alternatief voor het criminele kapitalisme! Iemand mag
goed werken in stakingen, maar als hij de moed niet heeft om door te
discussiëren over ons antikapitalistisch programma, dan speelt hij de
fascisten in de kaart. De komende verkiezingen zijn een uiterst welgekomen
uitdaging om met tienduizenden mensen te discussiëren, om hen te zeggen:
'Tegen racisme, fascisme, uitbuiting en oorlog, goed dat er nog echte
communisten zijn!' Verkiezingen veranderen de wereld niet, maar dat mag
geen voorwendsel zijn voor politieke lafheid en capitulatie. De fascisten
maken intens van verkiezingen gebruik om mensen te winnen voor hun
misdadig racisme. Wij allemaal, elk van ons, moet de wil hebben met
honderden mensen te discussiëren, hen te overtuigen dat er een alternatief
is voor het kapitalisme, dat zij het recht hebben mee te werken aan dat
alternatief, dat wij hun energie en hun creativiteit nodig hebben in de
Partij van de Arbeid. Alleen de communistische partij kan de weg banen
naar een menswaardige toekomst.
Ik zag onlangs iemand van mei '68 die me vroeg: "Ge werkt nu al zo lang
aan de revolutie, maar wat zijn de resultaten?" Ik heb geantwoord: "Ik
weet welke resultaten u interesseren? Indien wij even lang aan de
contrarevolutie hadden gewerkt, dan waren sommigen van ons minister in de
Vlaamse regering. Moge de hemel hen bewaren voor zo'n lage val. Dat zijn
het soort resultaten waar wij niet van willen weten. Ons belangrijkste
resultaat is dat wij een stevige, goed eengemaakte communistische partij
hebben opgebouwd die present is in alle strijdbewegingen in dit land."
De ecologisten kunnen veel stemmen hebben omdat de bourgeoisie hen nog
altijd sympathiek vindt, maar de bourgeoisie kan hun partij ook zonder
moeite wegblazen. De PVDA is actiever, steviger, gedisciplineerder en
competenter dan Agalev en dat is voor ons het resultaat dat telt, dat is
belangrijk voor toekomst van de klassenstrijd.
De verkiezingen zijn een unieke kans om mensen politiek te winnen en we
hebben daarbij al een goeie start genomen. Het aantal abonnementen op
Solidair, zowel in het Nederlands als het Frans, was nog nooit zo hoog als
nu. Er zijn vandaag 87 kameraden die scholing volgen om toe te treden tot
de partij. Er werden al meer dan 1.500 actieve medewerkers ingeschakeld
voor de kiescampagne. We hebben nu al 620.000 folders verspreid. We willen
speciaal de vele arbeiders en syndicalisten feliciteren die na de acties
tegen het globaal plan besloten de Partij van de Arbeid te vervoegen. Van
jullie hangt het af of de bevrijdende ideeën van het communisme dieper
doordringen in de bedrijven en in de vakbeweging.
Rode Jeugd en MLB hebben het voorbije jaar belangrijke successen geboekt.
We hopen dat onze jonge kaders grote ambities zullen hebben, dat ze zich
scholen tot all-round revolutionairen en dat ze de wil hebben de partij te
leiden en nieuwe vaart te geven.
We willen ook het grote aantal kunstenaars, schilders, dichters,
muzikanten, zangers en sportmensen bedanken die aan dit 1 Meifeest hebben
meegewerkt, want de strijd voor het communisme moet alle aspecten van het
menselijk leven raken.
In een wereld die een dorp is geworden, maakt onze actie deel uit van een
strijd voor de bevrijding van de hele mensheid. Die strijd is geen
strovuur, het is een strijd voor meerdere generaties. Het communisme is de
toekomst van de mensheid.
Leve de socialistische revolutie!
Leve de onsterfelijke ideeën van Marx,
Engels, Lenin, Stalin en Mao Zedong!
Leve het proletarisch internationalisme!
Leve de Partij van de Arbeid van België!
Boven
|